خليج‌فارس
«كلِّش واس ماس»
محمد مهاجري
درست است كه نبايد سكوت كرد اما آيا راه‌هاي ديگري براي پايان دادن به اين بازي وجود ندارد؟
استفاده از نام مجعول «خليج عربي» در جريان جام كشورهاي حوزه خليج‌فارس، طبق انتظار حساسيت‌هايي را برانگيخت.
در همه سال‌هاي اخير، كشورهاي عربي به بهانه‌هاي مختلف با اين دستاويز، ديپلماسي ايران را تحريك و وادار به واكنش مي‌كنند. در مورد اخير، آش شورتر شده و دليلش اينكه نخست‌وزير عراق هم كه از او توقع ديگري مي‌رفت از عنوان جعلي استفاده كرده و حتي مقتدي صدر هم رفتار مشابهي نشان داده است. همه شواهد تاريخي از قرن‌ها پيش، نامي جز «خليج‌فارس» براي اين درياي استراتژيك وجود نداشته. به همين دليل همه تلاش‌هاي سياسي-فرهنگي بايد بر حفظ اين نام متمركز شود. از آنجا كه به قول آن بازيگر شيرين سينما و تلويزيون «كلِّش واس ماس» بايد نسبت به آن تعصب خاص داشت.
اما آيا در فرآيندهاي سياسي سال‌هاي اخير، اصطلاحا گزك دست عرب‌ها نداده‌ايم كه گاه و بي‌گاه ما را قلقلك بدهند؟
اين درست است كه سكوت در برابر اين قلقلك‌ها مي‌تواند معناي عقب‌نشيني داشته باشد اما آيا راه‌هاي ديگري براي پايان دادن به اين بازي وجود ندارد؟
يكي از روش‌هايي كه به نظر مي‌آيد مي‌تواند عرب‌ها را از صرافت بيندازد تقويت هژموني ايران در منطقه است. اين برتري در حوزه‌هاي ديپلماتيك، ژئوپليتيك، اقتصادي و نظامي و به خصوص فرهنگي مي‌تواند ما را در موقعيت مسلط قرار دهد. به علاوه ارتباط دوستانه با كشورهاي حوزه خليج‌فارس و كاهش دشمني‌ها و از بين بردن ايران‌هراسي، از اقداماتي است كه انجام آن براي ما كار چندان سختي نيست، فقط اراده لازم دارد.
اين ادعايي كه توسط دولت سيزدهم مبني بر حسن روابط با همسايگان و كشورهاي منطقه تكرار مي‌شود اگر با واقعيت‌هاي ملموس عجين شود، مي‌تواند به آنجا بينجامد كه بازي‌هاي تازه از سوي آنها از سر گرفته شود. مادام كه از تريبون‌هاي رسمي و غيررسمي پمپاژ خشونت و وحشت عليه كشورهاي منطقه صورت گيرد و به جاي رفتارهاي منطقي از تعابير تند و غيرمودبانه استفاده شود، زبان ديپلماسي الكن مي‌شود.
حضرت آيت‌الله جوادي آملي درمورد روش مواجهه با شارلي ابدو گفته‌اند فحش را با فحش پاسخ نمي‌دهند، به همين سياق، در مورد تغيير اسم خليج‌فارس نبايد رفتارهاي هيستريك نشان داد. اعتراض رسمي و موقر در همه جاي جهان پذيرفته است و موضع حريف را تضعيف مي‌كند. سال‌هاست از روش‌هاي چكشي استفاده كرده‌ايم. مدتي هم با منطق حرف بزنيم. اگر تاثير نداشت دوباره چكش و حتي پتك دست بگيريم!